In Wolken en Wind Wadden gedichten van mees Peet een ode aan de Wadden met eigen foto’s en tekeningen van wat het oog ziet en het hart raakt. De natuur die zich zelf schildert in wolken en wind.
Ribbels op het strand (copla)
Ik zag de ribbels op het strand
geweven door de straffe wind
golvend als een fluwelen doek
met kleine druppels in het zand
Het oog boven
Duistere lucht
flarden grijs
donkere figuren
in wolken
aaneen geregen
door de wind
een oog van
de blauwe hemel
knip oogt
vriendelijk
naar mij
Dali op Texel
Kleurenspel van nuances
donkere en lichte tonen
zachte penseelstreken
van een onzichtbare hand
de zwangere luchten
het riet langs de waterkant
het bijna buitenaardse en grillige
gezicht op ’t Texelse land
Een hand geschilderde droom foto
bijna surrealistisch
alsof Dali het toucheerde
het warmte en inhoud gaf
De wind wint
Als het strand door duizenden wordt bevolkt
die daar liggen te dralen en te bakken
het zand vervuilen met blikken en pakken
pas vertrekken als de lucht bewolkt
De vloed weer neemt wat was afgepakt
en door de toenemende wind de laatste badgast de aftocht blaast
Donkere lucht boven de Wadden
Donker is de lucht
overal waar ik kijk
dreigend de wolken
boven de golven
de grijze golven
van de woeste zee
Overal om mij heen
grijpt het duister
mij klemmend vast
striemt de wind
mijn gegroefde gelaat
staande op het strand
De regen slaat
neer op het witte zand
de storm zwelt aan
grijpt en wurgt alles
heeft nu vrij spel
en stuwt het water hoger op
De natuur maakt
verandert en verwoest
wat gisteren was
is morgen niet meer
dan is het weer stil
alsof er niets is gebeurd.
Pagina's: 12
Geef een reactie