Op Ochtend en Avond Wadden Gedichten mijn poëzie over het begin en het einde van de dag op een Waddeneiland. Zelf ervaren op het strand, in de duinen of aan het Wad.
Avond en ochtend
De zon is druk,
onvermoeibaar,
mijn dagritme
is weer te laat,
sta ik stil
om t te begrijpen,
te bevatten,
hoe de natuur werkt;
is het al weer later,
donkerder dan eerst;
word ik wakker,
als de nacht valt,
het vuurtorenlicht,
naar mij knipoogt:
je was even weg,
maar ik had het door.
Ver weg
Kleine golven
kabbelend water
mijn gedachten
aan jou
mijn zon
en jouw warmte
goudgeel
de laatste stralen
de avond volgt
jouw huid
tegen de mijne
samen zijn
de wind
tilt ons op
neemt ons mee
de wolken
dragen ons
wiegen ons in slaap
tot het weer
ochtend wordt
een nieuwe dag
Geef een reactie